Όλοι το έχουμε κάνει: μετράμε τις μέρες μέχρι την επόμενη αργία, την επόμενη απόδραση, τις διακοπές που μοιάζουν τόσο μακρινές. «Αντέχω μέχρι το τριήμερο», λέμε, λες και η ζωή μας είναι μια ατελείωτη αναμονή για εκείνες τις λίγες στιγμές «ελευθερίας». Αλλά γιατί; Γιατί να περιμένουμε το Σαββατοκύριακο για να γελάσουμε, το καλοκαίρι για να νιώσουμε ελεύθεροι, ή την Πρωτοχρονιά για να βάλουμε νέους στόχους;

Η αλήθεια είναι πως, αν περνάμε τη ζωή μας μετρώντας τις μέρες, ξεχνάμε να ζούμε αυτές που ήδη έχουμε. Η κάθε μέρα – ακόμα και μια φαινομενικά «βαρετή» Δευτέρα – κρύβει μικρές χαρές. Ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ το πρωί, ένα αστείο που σου φτιάχνει τη διάθεση, μια στιγμή ηρεμίας που ξαφνικά σε κάνει να εκτιμήσεις όσα έχεις.

Δεν χρειάζεται να περιμένεις τις «ιδανικές» συνθήκες για να περάσεις καλά. Μπορείς να μετατρέψεις ακόμα και τη ρουτίνα σου σε μια ευκαιρία να βρεις χαρά. Φτιάξε μια playlist που σε ανεβάζει για το πρωινό σου ξύπνημα. Βρες χρόνο να χαμογελάσεις σε έναν συνάδελφο ή να στείλεις ένα μήνυμα σε έναν φίλο που δεν βλέπεις συχνά. Άφησε την καθημερινότητα να γίνει πιο ανάλαφρη, πιο όμορφη, πιο «δική σου».

Και όταν έρθουν οι αργίες και οι διακοπές, απόλαυσέ τες στο έπακρο. Αλλά μην τις κάνεις τον μοναδικό λόγο που ζεις. Γιατί, τελικά, η ζωή δεν είναι οι μεγάλες γιορτές ή οι πολυαναμενόμενες μέρες. Είναι οι μικρές στιγμές ανάμεσά τους – εκείνες που φτιάχνουν τις αναμνήσεις σου χωρίς καν να το καταλάβεις.

Ο χρόνος περνάει είτε τον μετράμε είτε όχι. Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να μετράμε και να αρχίσουμε να ζούμε;