Έρχεται η στιγμή που δεν αντέχεις να μαγειρέψεις. Έχεις περάσει μια κουραστική μέρα και η ιδέα του delivery είναι η μόνη που σου φαίνεται λογική. Και τότε ξεκινά το αιώνιο δίλημμα: να παραγγείλεις κάτι «υγιεινό» ή να αφεθείς στη μαγεία του σουβλακίου;
Αρχικά, βάζεις τον εαυτό σου σε μια φάση αυτοπεποίθησης. Λες: «Θα φάω σαλάτα. Μια πλούσια, χορταστική σαλάτα, γιατί πρέπει να προσέξω τη διατροφή μου». Ξεκινάς να χαζεύεις το μενού και, όντως, βλέπεις μερικές ενδιαφέρουσες επιλογές: κινόα, αβοκάντο, φρέσκα λαχανικά. Μοιάζουν νόστιμα… αλλά και λίγο βαρετά.
Ακριβώς τότε αρχίζει να ακούγεται το ψιθύρισμα της αμαρτίας: «Και τι θα πάθει, δηλαδή, αν φας ένα σουβλάκι;». Τα επιχειρήματα πληθαίνουν: το κρέας έχει πρωτεΐνη, η πίτα δίνει ενέργεια, και οι πατάτες είναι γεμάτες απόλυτη ευτυχία.
Προσπαθείς να αντισταθείς. Σκέφτεσαι ότι θα νιώσεις τύψεις αργότερα. Αλλά η εικόνα ενός ζουμερού γύρου, γεμάτου με σως και καραμελωμένα κρεμμύδια, είναι πια ακαταμάχητη. Κι έτσι, πριν το καταλάβεις, έχεις παραγγείλει «μία απ’ όλα».
Όταν φτάνει η παραγγελία, κάθε μπουκιά είναι μια στιγμή απόλαυσης. Οι τύψεις μπορεί να έρθουν αργότερα, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν έχουν σημασία. Γιατί, κακά τα ψέματα, το σουβλάκι δεν είναι απλώς φαγητό. Είναι μια εμπειρία.
Όσο για τη σαλάτα; Θα τη φας αύριο. Ή τη Δευτέρα. Ή, τέλος πάντων, κάποια άλλη στιγμή που θα νιώθεις πιο δυνατός απέναντι στον πειρασμό.
