Οι πρώτοι που φορούσαν ψηλά τακούνια πιστεύεται ότι ήταν Πέρσες ιππείς πολεμιστές κάπου γύρω στον ένατο αιώνα.

Τα εκτεταμένα τραγούδια φέρεται να αναπτύχθηκαν ειδικά για ιππασία, ώστε να εμποδίζουν το πόδι του αναβάτη να γλιστρήσει έξω από τους αναβολείς και να βοηθούν να κρατηθεί σταθερός όταν εκτελούσε βολές. Το 1599, μια ομάδα Περσών διπλωματών επισκέφτηκε την Ευρώπη για να στρατολογήσει συμμάχους και να βοηθήσει την Περσία να νικήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ως αποτέλεσμα, η περσική κουλτούρα και τα ψηλοτάκουνα παπούτσια υιοθετήθηκαν με ενθουσιασμό από τους δυτικοευρωπαίους αριστοκράτες.

Τα παπούτσια έγιναν σύμβολο του κοινωνικού καθεστώτος και οι γόβες εξελίχθηκαν για να κάνουν τους άντρες να φαίνονται ακόμα ψηλότεροι. Ο Λουδοβίκος ΙΔ’ της Γαλλίας, ενώ ήταν ένας ισχυρός ηγέτης, φορούσε τακούνια 10 εκατοστών για να δείχνει ψηλότερος από τον πραγματικό του ύψος, που ήταν 1,62 μέτρα. Αυτή η πρακτική συνέχισε την τάση για ψηλότερα τακούνια στην ευρωπαϊκή αριστοκρατία, με τις γυναίκες να υιοθετούν τακούνια ως ένδειξη ισότητας.

Στον 1600, όπως και στις δεκαετίες ακολούθησαν, οι τάσεις στα τακούνια εξελίχθηκαν και προσαρμόστηκαν ανάλογα με τις κοινωνικές αλλαγές και τις μόδες, ενσωματώνοντας το τακούνι ως ένα στοιχείο της μόδας και της κοινωνικής ταξικής διάκρισ.