Η απόφαση να πάτε μαζί για ψώνια μπορεί να φαίνεται αθώα στην αρχή, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα τεστ σχέσης που δεν ξέρατε ότι θα δώσετε. Από τη στιγμή που περνάτε το κατώφλι του εμπορικού, η περιπέτεια ξεκινά.

Αρχικά, υπάρχει η κλασική σκηνή μπροστά στις βιτρίνες. Εσύ, ενθουσιασμένος ή ενθουσιασμένη, δείχνεις το τέλειο ζευγάρι παπούτσια ή την τσάντα που «δεν χρειάζεσαι, αλλά πρέπει να αποκτήσεις». Εκείνος ή εκείνη, από την άλλη, κοιτάζει με ένα βλέμμα που ισορροπεί ανάμεσα στο «αυτό σου πάει» και στο «πόση ώρα θα είμαστε εδώ;».

Η περιήγηση συνεχίζεται με διαφορετικούς ρυθμούς. Εσύ θες να σταματήσεις σε κάθε κατάστημα για να εξερευνήσεις, να δοκιμάσεις και να συγκρίνεις. Το ταίρι σου, όμως, έχει άλλη στρατηγική: να βρει μια καρέκλα, ένα καφέ ή, ακόμα καλύτερα, την έξοδο. Οι εκφράσεις του προσώπου του αλλάζουν δραματικά με κάθε σακούλα που προστίθεται στο χέρι σου.

Τα δοκιμαστήρια είναι μια ακόμα δοκιμασία. Από τη μία, υπάρχει το ατελείωτο «Πώς σου φαίνεται;», που συνοδεύεται από αλλαγές ρούχων με ρυθμό ρεκόρ. Από την άλλη, υπάρχει το βασανισμένο «είναι τέλειο, πάρ’ το» που μοιάζει περισσότερο με έκκληση να τελειώσει όλο αυτό. Αν το ταίρι σου είναι υπομονετικό, ίσως πάρεις και μια ειλικρινή γνώμη – αλλά μην εκπλαγείς αν έχει ήδη περάσει στη φάση της «μηχανικής έγκρισης».

Φυσικά, υπάρχει και η κορύφωση της μέρας: το φαγητό. Μετά από ώρες περιπλάνησης, συμφωνείτε ότι χρειάζεστε κάτι να φάτε. Αλλά ακόμα κι εδώ, η επιλογή του μέρους μπορεί να εξελιχθεί σε μικρή διαμάχη. Εσύ θέλεις κάτι ιδιαίτερο για να κλείσεις τη μέρα με στυλ, ενώ εκείνος ή εκείνη θέλει «οτιδήποτε και γρήγορα».

Παρά τις προκλήσεις, τα ψώνια με το ταίρι σου δεν είναι μόνο μια δοκιμασία. Είναι και μια ευκαιρία για στιγμές γέλιου, μικρά πειράγματα και έναν ακόμη λόγο να θυμάστε γιατί περνάτε τόσο καλά μαζί. Άλλωστε, στο τέλος της μέρας, αυτό που έχει σημασία δεν είναι οι σακούλες με τα ψώνια, αλλά το ότι επιστρέφετε μαζί – λίγο κουρασμένοι, λίγο γκρινιάρηδες, αλλά σίγουρα χαμογελαστοί.